Vandaag is weer de eerste adventszondag. Onderstaande mooie tekst vond ik op Het Zonnejaar:
"Voorbereiding en verwachting. Voorbereiding van wat? Voor de kinderen is het duidelijk: wij vieren de geboorte van Jezus, die voor de mensen het Licht op de aarde bracht. Wij bereiden langzaam maar zeker dit feest voor.
Eerst dragen wij zand, stenen en water aan. De tweede week komen de planten erbij (aangevuld met zelfgemaakte bloemen en bladeren). De derde week volgt het dierenrijk en vormen onze handen uit klei of bijenwasfiguren die op dieren lijken. Ook wollen figuren kunnen ontstaan, zoals de schapen en de os en ezel. De vierde week zijn wij aangekomen bij het rijk van de mensen. Uit klei, wol en/of lapjes ontstaan herders en ook Jozef en Maria.
Wat wil ik verwachtingvol beleven of in mijzelf wakker roepen c.q. geboren laten worden? Waar wil ik zelf bij stil staan (als het al mogelijk is om in deze tijd ergens de rust te vinden om stil te staan, vooral vlak voor kerst)?"
Ik vind vooral het laatste deel een mooie verwoording van deze verwachtingsvolle tijd!
